 Wysłany: Wto 15:16, 05 Wrz 2017 Temat postu: |
|
| -Musisz tez wpasc do Monteriggioni, jesli kiedykolwiek zabawisz we Florencji i zostanie ci chwila czasu - powiedzial Mario.
Ezio spojrzal na swojego najlepszego przyjaciela. -Zegnaj, Leonardo. Mam kapsuła do floatingu wielka nadzieje, ze pewnego dnia nasze drogi znowu sie przetna. -Z pewnoscia - odpowiedzial Leonardo. - A gdybys kiedykolwiek mnie potrzebowal, Agniolo we Florencji zawsze bedzie wiedzial, gdzie mnie znajdziesz. Ezio objal go serdecznie. -A wiec... zegnaj! -Prezent na droge - powiedzial Leonardo, wreczajac Eziowi torbe. - Kule i proch do twojego pistoletu oraz spora fiolka trucizny do ostrza. Mam nadzieje, ze nie bedziesz musial z nich korzystac, ale bede spokojniejszy wiedzac, ze zabezpieczylem cie najlepiej, jak umialem. Ezio spojrzal na niego ze wzruszeniem. -Dziekuje ci... Dziekuje ci za wszystko, moj najdrozszy przyjacielu. 22 Po dlugiej i spokojnej podrozy galera z Wenecji, Ezio i Machiavelli dotarli do bagiennego portu w poblizu Rawenny, gdzie oczekiwala ich Caterina wraz z kilkoma osobami ze swojej swity.-Poslaniec przyniosl mi wiesci, ze podazacie z Wenecji, wiec pomyslalam, ze wyjde na spotkanie i dotrzymam wam towarzystwa w drodze do Forli - powiedziala. - Dobrze zrobiliscie, decydujac sie na jedna z galer ksiecia Agostina, bowiem manicure kabaty podroze ladem sa dzis niebezpieczne - nader czesto slyszymy o zbojcach czajacych sie przy traktach. Choc pewnie tobie - dodala, spogladajac na Ezia - zbojcy nie sprawiliby wiekszego problemu. -To dla mnie zaszczyt, ze mnie pamietasz, signora. -Coz, uplynelo juz sporo czasu, ale wtedy wywarles na mnie naprawde duze wrazenie... - Po czym zwrocila sie do Machiavellego: - Dobrze cie znow widziec, Niccoln! -Wy sie znacie? - zapytal Ezio. -Niccoln doradzal mi... w sprawach panstwowych. Coz, slyszalam, ze zostales pelnoprawnym asasynem - zmienila temat. - Moje gratulacje! Gdy doszli do powozu Cateriny, ta oznajmila swoim sluzacym, ze woli jechac konno -byl piekny dzien, a odleglosc nie taka daleka. Osiodlano wiec konie. Caterina dosiadla jednego z nich i zaprosila Ezia, by jechal u jej boku. -Spodoba ci sie Forli i poczujesz sie tam bezpiecznie. Nasze dziala chronia miasto juz od ponad wieku, a cytadela jest po prostu nie do zdobycia. -Wybacz mi, signora, ale intryguje mnie pewna rzecz... -Zatem powiedz, coz to takiego... -Nigdy wczesniej nie slyszalem o kobiecie, ktora rzadzilaby miastem-panstwem. Jestem pod wrazeniem. |
|
| Wysłany: Śro 20:01, 19 Lis 2014 Temat postu: |
|
| właśnie też nie rozumiem, moim zdaniem powinnaś na inne tematy pisać. Przemyśl to | |
| Wysłany: Nie 8:31, 20 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Jezu co Ty masz z tym,,kurczątkiem" | |
| Wysłany: Wto 16:00, 15 Kwi 2008 Temat postu: |
|
kurczątko sory za post pod postem ale ten GOSĆ to ja zapomniałam się zalogować  |
|
| Wysłany: Wto 15:55, 15 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| No więc mi się podoba, ten ostatni wers dopełnia wszystko, tak jakby daje sens temu tekstowi. Daj więcej swoich wierszy jeżeli masz. Pozdro | |
| Wysłany: Pon 20:20, 18 Gru 2006 Temat postu: Wiersz jednej z Bossek :) |
|
Zdaje mi się że jedyną osobą dającą nowy temat o Poezji bedę ja  Czyli Sylwuś No więc na początek napiszę wam mój wiersz który bardzo podoba się pozostałym Bosskom
"M.B" Wysoko na niebie ja lecę do ciebie... rozwijam swe skrzydła i widzę twoją twarz lecz czuję jak coś rozdziela nas... ciągnie mnie z powrotem do rzeczywistości i nie zobaczę już na twej twarzy radoścu... Skrzydła opadają za ciężkie są dla mnie... Czuję że zaraz spadnę i będę na dnie... Lecz będę się wzbijała na przekór przeciwności Polecę jak Ikar do swojej wolności... autorka:Sylwia Chciałabym coś powiedzieć o tym wierszu... to wiersz o pewnej osobie... koncowy wers nawiązuje do mitu o Dedalu i Ikarze. Jak wiecie pewnie Ikar nigdy nie doleciał do swojej ojczyzny, więc ten wers wskazuje że miłosć między osobą mówiącą w wierszu a sympatią tej osoby jest niemożliwa. Komentujcie ten wiersz. |
|